50 to mniej, niż wszystko

Gdzieś końcem lat 90-tych ubiegłego wieku, zupełnym przypadkiem, na dziś dzień już nie do określenia i przypomnienia sobie, w jakich okolicznościach, chociaż musiały być one związane z radosnym, nocnym życiem studenckim, trafić mi musiały na oczy wiersze Różyckiego. Zapewne było to w pokoju akademika u koleżanek polonistek, gdzie czytanie tekstów zakrapialiśmy obficie i do syta. W naszym, przyrodniczym pokoju, królowała matematyka, fizyka, chemia i biologia o sporym ciężarze gatunkowym, a innej literatury, poza tematyczną, nie uświadczyłby nikt. Na takie bujania między sobą, a muzą, czasu nie było. A jednak!

Czytaj więcej: 50 to mniej, niż wszystko

Radio Nowy Świat

Byli redaktorzy radiowej trójki, już w czerwcu siłą społeczeństwa obywatelskiego wracają na antenę powstającego Radia "Nowy Świat". Dorzuć swoją cegiełkę miesięcznego abonamentu na utrzymanie powstającej, PUBLICZNEJ rozgłośni radiowej. Chociaż na jej antenie nie wybrzmiał, jak dotąd, żaden dźwięk, społeczni patroni zadeklarowali i wpłacili na konto twórców już ponad milion złotych, przy łącznym miesięcznym poziomie finansowania rozgłośni deklarowanym i opłacanym przez patronów na poziomie ponad 600 tyś. złotych miesięcznie. Suma zebranych środków wciąż rośnie. Nie bez kozery nazwałem powstającą stację radiową PUBLICZNĄ - powstaje z wolnych i dobrowolnie płaconych datków: od ludzi, dla ludzi, przez ludzi. Havlowska SIŁA BEZSILNYCH w działaniu. Dołącz się i ty: https://patronite.pl/radionowyswiat

Czytaj więcej: Radio Nowy Świat

Oset, pokrzywa

„...le chardon et la haute
Ortie et l'ennemie d'enfance belladonna”
O. Miłosz

Oset, pokrzywa, łopuch, belladonna
Mają przyszłość. Ich są pustkowia
I zardzewiałe tory, niebo, cisza.
Kim będę dla ludzi wiele pokoleń po mnie
Kiedy po zgiełku języków weźmie nagrodę cisza?
Miał mnie odkupić dar układania słów
Ale muszę być gotów na ziemię bez-gramatyczną.
Z ostem, pokrzywą, łopuchem, belladonną,
Nad którymi wietrzyk, senny obłok, cisza.

Czesław Miłosz
Zeszyty Literackie 1-50

Zasypianie

1. W Aforyzmach o mądrości życia Arthura Schopenhauera, książce wyjątkowej, ciągle olśniewającej czytelnika subtelnością stylu i świeżością myśli, znaleźć można takie choćby zdanie (podaję w przekładzie Jana Carewicza): „Każdy dzień jest miniaturą życia - każde przebudzenie i wstawanie miniaturą narodzin, każdy rześki poranek miniaturą młodości, a każde położenie się do łóżka i zapadnięcie w sen miniaturą śmierci”.

Te napisane przed mniej więcej stu pięćdziesięciu laty słowa (nieco przykurzone, lecz spragnione godnych siebie kontekstów) nabierają znów blasku, gdy się je zechce odczytać razem z wierszem Adama Zagajewskiego Zasypiając nad tomem Kawafisa ze zbioru Niewidzialna ręka - utworem z każdą kolejną lekturą odsłaniającym się bardziej i bardziej, lecz przy tym niezmiennie, uparcie wręcz dyskretnym.

Czytaj więcej: Zasypianie

Epilog burzy

1.
[…]

już odpływa okręt jeszcze trochę go widać
jest jakby zając który skacze w gęstej trawie morza
skorzystałem z zamętu i zostałem z tobą Kalibanie
oddając tytuł króla Neapolu za pierwszego godność
obywatela tej wyspy Ty zaś Kalibanie będziesz
ludem w jednej osobie mam nadzieję
że założymy idealne państwo

Czytaj więcej: Epilog burzy